Кудукдаги эшак!
Кудукдаги эшак!

Бир одамнинг эшаги қудуққа тушиб кетди. Жонивор соатлаб қудуқда
ингради. Эгаси қудуқ бошида туриб узоқ ўйлади ва эшакни чиқариб олиш
чорасини излади. У ўйлай-ўйлай, қари жониворни бу ердан чиқаришнинг ҳеч
иложи йўқ деган қарорга келди: «Ягона чора - қудуқни ва ичидаги ҳайвонни
тупроқ билаи кўмиб ташлаш!..».

Қўни-қўшниларни ёрдамга чақирди. Ҳамма қўлига белкурак олиб,
қудуқдаги эшак устига тупроқ ташлай бошлади. Бошига қандай фалокат
келишини билган ҳайвон дод-фарёд кўтарди.

Бир қанча вақт ўтмай, эшакнинг овози тинди. Одамлар қизиқиб қудуққа
қарадилар ва ҳайратомуз воқеага гувоҳ бўлдилар. Ҳар дафъа ташланган тупроқ
уюми йиғилиб, маълум бир қаватларни ҳосил қилган ва эшак силкина-силкина
қудуқ тепасига келиб қолганди. Натижада жонивор бир сакраб ташқарига
чиқиб олди.

Баъзида ҳаёт бизнинг ҳам устимизга «тупроқ» тўкади. Аммо ғалабанинг
ягона чораси - тушкунликка тушмай, ақл-фаросатни ишга солиб,
чанг-тўзонлардан халос бўлишдир. Пировардида ойдинлик сари қадам
ташланади.
Категория: Hikoyalar | Добавил: Qahramon (06-Сен-2014)
Просмотров: 883 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи.
[ Регистрация | Вход ]