Faraz qiling: siz shaxsiy avtomobilingizda kechasi yomg‘irli havoda yo‘lda ketayapsiz. Shu paytda avtobus bekatida uch kishini ko‘rib qoldingiz.

1. Bular bemor ko‘rinishidagi munkillab turgan onaxon.

2. Bir paytlar hayotingizni saqlab qolgan eski birodaringiz.

3. Orzuingizdagi ayol (yoki erkak).

Avtomobilingiz ikki o‘rinli bo‘lsa, yo‘l-yo‘lakay ulardan qay birini olib ketgan bo‘lardingiz? O‘ylab ko‘ring va o‘z javobingizni bering.

Javob:

Aslida ushbu odob-ahloq boshqotirmasi yirik bir kompaniyada xodimlarni ishga qabul qilish uchun o‘ylab topilgan edi. Siz o‘ylab o‘tirmay o‘zini yomon his qilayotgan onaxonni manziliga eltarsiz. Birinchi navbatda unga yordam qo‘lini cho‘zish kerak, deb o‘ylashingiz mumkin. Balki siz eski tanishingizni tanlarsiz, chunki bir paytlar u sizni hayotingizni saqlab qolgan va bu imkoniyat orqali unga minnatdorchilik bildirarsiz? Lekin sevganingizni uchratish uchun yana imkoniyat bo‘larmikin?

Ishga kirmoqchi bo‘lgan 200 nafar talabgordan atigi 1 kishi bu savolga javob berishida muammo tug‘ilmadi va faqat ugina ishga qabul qilindi. Uning qarori shunday bo‘ldi: «Men avtomobil kalitini do‘stimga berib, onaxonni shifoxonaga olib borib qo‘yishini iltimos qilaman. O‘zim esa bu vaqtda orzuimdagi ayol bilan qolardim».

Ba’zida ishda yangicha fikrlash va ijodiy yondoshuv bizga turli qiyinchilik va muammolarni hal etishda ko‘mak beradi.